ευπερίκοπος

εὐπερίκοπος, -ον και εὐπερίκοπτος, -ον (Α)

απλός, αυτός που δεν είναι τυπικός, που αποφεύγει τις μακρολογίες και τις τυπικές εκφράσεις («τὰς ἐντεύξεις εὐπερίκοπτος», Πολ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -περί-κοπος (< περι-κόπτω), πρβλ. α-περί-κοπος].